Recentelijk werd ik benaderd door vier bedrijven uit Griekenland, allen actief als groothandel in food-producten, waarbij zij zich met name op de export richten.

Cliënten hebben goederen geleverd aan een Nederlandse B.V., een groothandel in food-producten. Overeengekomen is dat zou worden betaald na aflevering van de goederen. De cliënten hebben dit geaccepteerd, omdat het Nederlandse bedrijf een zeer goede ‘creditrating' van een bekend bedrijf had. Volgens die rapportage van het onderzoeksbureau was de Nederlandse B.V. zeer kredietwaardig. De jaarrekeningen zagen er rooskleurig uit. Het insolventierisico was nihil, volgens de creditrating. De B.V. bestond al sinds 1989 en op de website van de Nederlandse afnemer, stonden foto's van vrachtwagens met bedrijfslogo's, foto's van gevelreclame op bedrijfspanden en zelfs een Amsterdamse tram met bedrijfslogo's. Zo wordt de indruk gewekt dat het een groot en succesvol bedrijf is.

De cliënten hebben de goederen geleverd, maar - u raadt het al - de facturen werden niet voldaan.

Na onderzoek bleek dat de onderneming was gevestigd in een kleine loods in Haarlem. De B.V. is een lege onroerend goed B.V., waarvan in 2002 de statutaire doelomschrijving is veranderd naar inkoop en verkoop van levensmiddelen. De creditrating neemt uitsluitend het laatste jaar in aanmerking. Uit de jaarrekeningen, zoals deze zijn gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel, blijkt dat tot 2008 de omzet nihil was. In 2008 werd een omzet gerealiseerd van 4,3 miljoen.

Uit de jaarcijfers 2008 blijkt dat het actief met name bestaat uit voorraden (die niet zijn betaald) en vorderingen op derden (die waarschijnlijk niet bestaan). De voorraden zijn waarschijnlijk ‘zwart' doorverkocht aan derden, waarbij die geldstromen buiten de B.V. zijn gehouden. De B.V. biedt geen verhaal voor de vorderingen van cliënten. Op 17 december 2009 is een nieuwe bestuurder en aandeelhouder ingeschreven. Een wassen neus, zo blijkt. De nieuwe bestuurder en aandeelhouder is een katvanger die vaker in verband wordt gebracht met fraude. De werknemers die contact hadden met mijn cliënten bestaan geen van allen. RWV heeft deze zaak in onderzoek en zal de nodige civiel- en strafrechtelijke maatregelen in gang zetten.

In een vergelijkbare zaak bleek dat schuldeisers bijna 2,5 miljoen aan schade hebben geleden.

U kunt voorkomen dat u het slachtoffer wordt van dit soort fraude door niet blindelings te vertrouwen op een kredietwaardigheidonderzoek. Ik ben direct nadat ik werd benaderd door deze cliënten naar het vestigingadres van de Nederlandse afnemer gereden. Het vestigingsadres van de onderneming bleek een garageloods zo groot als een gemiddelde garage. De loods stond leeg en navraag bij de buren leerde mij dat meer mensen naar deze lieden op zoek waren.

Onderstaand een aantal tips:

  • Check aan wie u levert; laat iemand langsgaan bij het bedrijf;
  • Check of de contactpersonen daadwerkelijk bestaan, bijvoorbeeld met de site: www.wieowie.nl;
  • Check de jaarrekening en het uittreksel van de Kamer van Koophandel. Statutenwijzigingen zijn vaak een aanwijzing dat het mis is;
  • Check het woonadres van de bestuurder, bijvoorbeeld (inclusief foto's) met Google Maps;
  • Bel een aantal bedrijven in dezelfde sector en vraag of ze het bedrijf kennen;
  • Laat een onafhankelijke verhaalsrapportage uitvoeren. RWV kan deze verhaalsrapportages door een betrouwbaar onafhankelijk recherchebureau laten uitvoeren.

Mocht u vragen hebben, belt u dan voor een vrijblijvende afspraak. Ik of een van de andere ondernemingsrechtspecialisten komen graag bij uw bedrijf langs.

Wij versterken uw handel, minimaliseren risico's.

Oorspronkelijk auteur: mr. Mark Tsoutsanis (niet meer werkzaam bij RWV Advocaten per 1 november 2015)