Al in 2015 is er een voorstel tot wijziging van de wet ingediend. De initiatiefnemers beoogden met het wetsvoorstel de partneralimentatie eerlijker te maken, simpeler te berekenen en in duur te verkorten. Gaandeweg is het voorstel verschillende keren gewijzigd. Uiteindelijk is alleen de verkorting van de duur van de partneralimentatie overeind gebleven.

Wetsvoorstel ook aanvaard door Eerste Kamer

Op 21 mei jl. heeft de Eerste Kamer het initiatiefwetsvoorstel aanvaard. De wet zal met ingang van 1 januari 2020 in werking treden.

Termijn alimentatie verkort naar maximaal vijf jaar

De alimentatieverplichting duurt op dit moment nog maximaal 12 jaar. Vanaf 1 januari 2020 geldt er als uitgangspunt een termijn gelijk aan de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van vijf jaar. Op het uitgangspunt zijn drie uitzonderingen van toepassing waarbij er een langere termijn geldt, namelijk;

  1. Bij de zorg voor uit het huwelijk geboren jonge kinderen eindigt de alimentatieverplichting op het moment dat het jongste kind 12 jaar wordt, met een maximum termijn van 12 jaar.
  2. De termijn bedraagt 10 jaar voor alimentatiegerechtigden waarbij het huwelijk meer dan 15 jaar heeft geduurd, die geboren zijn op of voor 1 januari 1970 en een leeftijd hebben van meer dan 10 jaar onder de AOW-leeftijd.
  3. De termijn bedraagt maximaal 10 jaar op het moment dat het huwelijk meer dan 15 jaar heeft geduurd en de alimentatiegerechtigde een leeftijd heeft van hoogstens 10 jaar onder de AOW-leeftijd. De verplichting eindigt bij het bereiken van de AOW-leeftijd (welk moment wordt vastgesteld op het moment van de scheiding, het mogelijk opschuiven van de AOW-leeftijd nadien heeft dus geen gevolgen voor de duur van de verplichting).

Als er een samenloop van omstandigheden is van meerdere uitzonderingen, dan geldt de langste termijn.

Termijn van vijf jaar te kort? Doe een beroep op de hardheidsclausule

Naast de drie uitzonderingen op de hoofdregel van vijf jaar, is er een hardheidsclausule opgenomen in de nieuwe wet. Als beëindiging van de alimentatie gelet op alle omstandigheden van het geval, naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid niet kan worden gevergd van de alimentatiegerechtigde, kan de rechter op verzoek alsnog de termijn verlengen. Het verzoek daartoe moet worden ingediend voordat drie maanden sinds de beëindiging van de uitkering zijn verstreken.

Wel of geen partneralimentatie?

De genoemde termijnen zijn maximale termijnen. Alimentatie is alleen verschuldigd als hier behoefte aan is bij de alimentatiegerechtigde en de alimentatieplichtige de draagkracht ervoor heeft. Wilt u hier meer over wilt weten, lees dan vooral het artikel “Tijd voor wijziging van partneralimentatie?”.

Is de oude of de nieuwe wet in mijn geval van toepassing?

De verkorting van de duur van de partneralimentatie gaat gelden voor de ‘nieuwe gevallen’. Is de alimentatieverplichting al voor inwerkingtreding van het wetsvoorstel vastgesteld door de rechtbank of overeengekomen tussen u en uw ex-partner, dan blijft de ‘oude’ wetgeving met de maximale termijn van twaalf jaar gelden. Ook in het geval er al een procedure loopt ten aanzien van de partneralimentatie, maar er nog geen beslissing is genomen, zal de oude wetgeving met de termijn van 12 jaar van toepassing zijn.

Verzoekschrift echtscheiding al ingediend, maar nog geen partneralimentatie vastgesteld?

Volgens de memorie van toelichting (uitleg bij het wetsvoorstel) geldt de oude wetgeving in het geval het verzoek tot echtscheiding is ingediend vóór inwerkingtreding van de wet. Dit is dus ook het geval op het moment dat er tijdens de procedure nog geen partneralimentatie is vastgesteld en een verzoek hiertoe pas na inwerkingtreding van de nieuwe wet wordt ingediend.

Meer informatie over de nieuwe Wet herziening partneralimentatie?

Heeft u vragen over de nieuwe Wet herziening partneralimentatie of over partneralimentatie in zijn algemeen? Neem gerust contact op met mij of een van de andere familierechtspecialisten van RWV.