Mia Rietbroek na 48 jaar met pensioen: "Het werd nooit saai"
Het was 1972 – het jaar waarin Ajax de Europacup won en er ingebroken werd in het Watergatecomplex – toen Mia Rietbroek als 17-jarige in dienst kwam van wat toen nog De Ruijter De Wildt & Attema Advocaten heette. Mia was net van school en wist eigenlijk niet wat ze wilde, toen ze getipt werd dat ‘ze op het advocatenkantoor nog iemand zochten die kon typen’. Ze ging typen, eerst met een lint en carbonpapier, later met een elektrische machine, nog later met een computer. De stencilmachine, de telex, het dicteerapparaat, de fax – ze heeft ze allemaal zien komen en soms ook weer zien gaan in haar 48-jarige loopbaan als secretaresse bij RWV Advocaten.
Eerste parttimer bij RWV: “Dat had wel wat voeten in aarde”
En de techniek was niet het enige dat veranderde. “Toen ik begon was dit nog een klein kantoor met twee of drie advocaten. Alles was heel formeel. Tutoyeren mocht bijvoorbeeld niet. Dat is heel erg veranderd naarmate er steeds meer jonge mensen bij kwamen.”
In 1988 was ze de eerste werknemer die parttime ging werken, al ging daar destijds nog wel “een kleine strijd” aan vooraf. En zo veranderde er nog veel meer in de loop der jaren. Zoveel dat Mia nooit heeft overwogen om weg te gaan: “Het kantoor bleef hetzelfde, maar de rest veranderde continu. Er kwamen steeds nieuwe mensen bij en ik werd altijd gestimuleerd om te blijven leren en me te blijven ontwikkelen. Daardoor werd het nooit saai. Tot aan het eind van mijn loopbaan werd ik inhoudelijk altijd betrokken door de advocaten voor wie ik werkte. Ik weet inmiddels best het een en ander van familierecht.”
Nu met pensioen: “Ik ben niet van plan om stil te gaan zitten”
En dan is het nu tijd om afscheid te nemen en kijkt Mia terug op een fijne tijd bij RWV: “We hebben veel dingen meegemaakt met elkaar, leuke – zoals de lustrumfeestjes, maar ook verdrietige – zoals het verlies van dierbare collega’s.” Door de coronacrisis zit Mia al een paar weken thuis en is een officieel afscheid helaas niet mogelijk. “Ik mis het nu al. Nou ja, niet alles hoor. Dat alles zo snel moet bijvoorbeeld, dat ga ik niet missen. Misschien ben ik daar toch een beetje te oud voor inmiddels. Vroeger stuurde je een brief en dan kreeg je een week later een brief terug, haha!”
Voorlopig gaat ze het even rustig aan doen. Een beetje opruimen in huis, genieten van het mooie weer. En straks als het weer kan, wil ze vrijwilligerswerk gaan doen, bijvoorbeeld bij de bibliotheek. Want aan stilzitten moet Mia nog lang niet denken.