Executeur
Een executeur is een bij testament benoemd persoon die bevoegdheden krijgt om de nalatenschap van de erflater af te wikkelen. Er kunnen drie verschillende executeurs worden onderscheiden , ieder met andere bevoegdheden en taken; een begrafenis executeur, een beheersexecuteur en een afwikkelingsbewindvoerder. Een door de erflater als executeur benoemde persoon moet zijn benoeming aanvaarden. Doet deze prsoon dit niet, dan wordt deze geen executeur. De aanvaarding wordt doorgaans door een notaris vastgesteld in een verklaring van erfrecht. Indien de executeur an het einde van zijn taken is gekomen, moet deze rekening en verantwoording afleggen aan de erfgenamen.Tussen de executeur en de erfgenamen ontstaat met de nodige regelmaat een geschil over de wijze waarop de executeur de nalatenschap afwikkelt. In een dergelijk geval kan de kantonrechter worden verzocht om de executeur te ontslaan. Er moet dan sprake zijn van zogenoemde 'gewichtige redenen'. Onder deze gewichtige redenen wordt onder meer verstaan een onherstelbare vertrouwensbreuk tussen de erfgenamen en de executeur. Ook kan een executeur (tussentijds) de kantonrechter zelf om ontslag verzoeken indien deze daarvoor gegronde redenen heeft.
Synoniemen
executeur- testamentair