Als een huwelijk of geregistreerd partnerschap eindigt kan partneralimentatie worden toegewezen. Alhoewel dat maar in zo’n 16% van de scheidingen ook echt gebeurt is partneralimentatie een veelbesproken onderwerp.

Zij die moeten betalen klagen over de hoogte en de duur van de verplichting. Zij die partneralimentatie ontvangen merken dat je van scheiden vaak niet rijk(er) wordt.

Al jarenlang discussieert de politiek over een nieuw systeem. Dat leek er te komen met een nieuw wetsvoorstel, maar het blijft heel onzeker of dat ook een nieuwe wet wordt. Tot die tijd is het handig om de wet van nu nog even op een rij te zetten.

Wie onvoldoende inkomsten heeft of kan krijgen en gaat scheiden heeft recht op partneralimentatie. Eerst wordt gekeken hoeveel geld iemand maximaal nodig heeft voor het eigen levensonderhoud. Dat heet de behoefte. Die wordt afgeleid van het gezamenlijk netto inkomen tijdens het huwelijk. Ook de concrete uitgaven tijdens het huwelijk kunnen een aanwijzing opleveren.

Vervolgens wordt gekeken welk bedrag van die behoefte zelf kan worden verdiend. Steeds vaker kijkt de rechter naar de verdiencapaciteit van degene die partneralimentatie wil hebben. Dus: wie kan werken en geld kan verdienen, moet dat ook doen. “Achteroverleunen” loont niet. Wie dat toch doet krijgt minder of soms helemaal geen partneralimentatie.

Van het bedrag van de inkomensbehoefte dat resteert na aftrek van de eigen verdiende inkomsten wordt bekeken of de andere partner dit kan betalen. Dit heet draagkracht. Deze wordt gevonden door van het inkomen van de alimentatiebetaler belasting, sociale premies en bepaalde schulden af te trekken. Van wat overblijft kan een percentage aan alimentatie worden besteed.

Hoe langer partijen uit elkaar zijn, des te eerder neemt de rechter aan dat de alimentatie kan worden afgebouwd of zelfs kan stoppen. Vaak eerder dan na 12 jaar, de maximale wettelijke termijn op dit moment.

Elk geval is anders en nergens in het recht hebben emoties zoveel invloed als bij echtscheidingen. Maar toch. Minder alimentatie. Minder lang. Het is allemaal mogelijk. Wie slim is, bereidt zich daarom voor op zijn of haar toekomst. Zonder partner. Maar met een advocaat die weet wat de beste opties zijn.

Bron: weekbladen Duin- & Bollenstreek Uitgeverij Verhagen