Surseance van betaling

Surseance van betaling houdt in dat een schuldenaar uitstel van betaling krijgt waardoor de druk even van de ketel is. Wanneer een schuldenaar voorziet dat hij met betaling van zijn opeisbare schulden niet zal kunnen voortgaan, kan de schuldenaar bij de rechtbank surseance van betaling aanvragen. Door de rechtbank wordt voor de tijd van de surseance van betaling een bewindvoerder aangesteld. De bewindvoerder brengt (onder andere) periodiek verslag uit over de gang van zaken. Belangrijker is dat de bewindvoerder toestemming moet geven bij alle daden van beheer of beschikking die de schuldenaar wil doen.

Surseance van betaling is gericht op het blijven voortbestaan van de onderneming

Vaak wordt surseance van betaling gezien als voorportaal van een faillissement. Dit heeft diverse oorzaken, waarvan er twee bovenuit springen. De surseance van betaling biedt geen oplossing voor preferente schuldeisers, waartoe met name de Ontvanger der Rijksbelastingen wordt gerekend, en biedt ook geen oplossing voor afvloeiing van personeel anders dan in een gewone situatie.

Toch kan de surseance van betaling wel degelijk goede diensten bewijzen voor uitstel van kortlopende verplichtingen ten aanzien van schuldeisers. Surseance van betaling is gericht op het blijven voortbestaan van de onderneming. Er kan tijd worden gewonnen om andere oplossingen na te streven dan een faillissement. In de praktijk betekent dit dat er wordt overlegd met de schuldeisers om tot een betalingsregeling te komen. Ondanks dat surseance van betaling vaak wordt gezien als een voorportaal van een faillissement, is het doel van de surseance van betaling in beginsel om een faillissement van de onderneming te voorkomen.

De surseance van betaling biedt ook de mogelijkheid een zogenaamd dwangakkoord tot stand te brengen, waarbij tegenwerkende crediteuren worden overstemd.